tanıdık heyecanlar..

bugün ben düşündüm de;

çok sey beklemeyeceksin hayattan..
ne kadar çok beklersen o kadar canın acır çünkü..

yazıp yazıp sildiğim yaşanmışlıklarım var benim...

yaşasın Eylül!

en sevdiğim sarı mevsimdeee...
en sevdiğimleee...

o şimdi Asker!

en çok ne koyuyor biliyor musunuz :

- giysilerini
- ayakkabılarını,
- anahtarını,
- cüzdanını,
- telefonunu
öylece bırakıp gidiyor ya hani...

işte devam eden hayatın en koyu durağanlığı, o terliklerin ayaktan son çıkışındaki haliyle durmasında dank ediyor..
her nefesi birlikte aldığın, can'ından olan yanında yok ya hani, işte en beteri de o...

hüzünlenecek olsam bir çok sebep bulabilirim. zoru başarıp mutlu olma yolunda kararlıyım.

haftasonu aktivitesi

bu pazar evde pineklemek yerine biraz gezelim dedik.
evden ortaköy diye cıkıp kendimizi önce çengelköy sonra anadolu kavagı ve sonrasında da kanlıca'da bulduk :)
anadolu kavagını hayalimde daha değişik resmetmiştim aslında..
gidince biraz hayal kırıklığı olmadı değil..
bi de biraz uzak..

                                                              çınaraltı tıklım tıklımdı..

servis biraz agır ama yogun olması
münasebetiyle gözardı edilebilir :)





























çınaraltının ardından kanlıcaya yogurt yemeye gidelim dedik.
kanlıcayı kaçırdık :)
gitmişken gidelim de bi anadolu kavagını görelim dedik.

anadolu kavagının küçük bir çarşısı var.
ve her yerde "gift shop"lar "fish"çiler var
bayagı bir turistik(!)

                                           
                                              bu motorsiklet evime cok yakısırdı sanırım :)

                                                        burası da Yoros Kalesi

anadolu kavagından umdugumuzu bulamayınca kanlıcaya dönmeye karar verdik.

meshur kanlıca yogurdunun tadına baktım. -aramızda kalsın hiç benlik değil:)-

bana göre bu "tarihi kanlıca yogurt"larını bir güveç içinde sunsalar cok daha otantik olabilirdi.

                 

                                                         yogurdun yanında pudra şekeri geliyor

                        küçükken babaannem ekmeğin üzerine yoğurt sürüp şeker dökerdi.
                                                               bana o günleri anımsattı =)