Mustela Özel Seri Lansmanı

Çınar'ın bebekliğinden itibaren cok severek ve güvenerek kullandığım Mustela ürünlerinin Sınırlı Sayıda üretilen Özel Serisinin Lansmanı çok renkli geçti.

Davete Çınar'la birlikte katıldık. Cocuklara özel aktivite masalarının olması biz anneler için epey kurtarıcı, çocuklarımız içinse keyifli vakit geçirmelerine yardımcı oldu :)

Davette birçok blogger arkadasımın yanısıra, ünlü isimler ve basında vardı ve epey kalabalıktı.

Lansman toplantısı,  Yaprak Yapsan’ın açılış konuşması ile başladı. Ardından, Expanscience Laboratuarları Pazarlama Direktörü Gamze Turan, Mustela'nın sınırlı sayıdaki özel serisi için bir araya gelen 3 sevimli karakter Fili, Kuzi ve Babi’yi tanıttı.
Mustela olarak doğaya karşı sorumluluklarından ve cevreyi düşünerek hareket ettiklerinden baheseden bir konusma yaptı. Bu 3 sevimli karakter ile amaçlarının banyo ve bakım anlarını çocuklar için daha da eğlenceli hale getirmeye yardımcı olmak ve Mustela için çok önemli olan çevre bilinci
ve çevreyi koruma konularında çocukları bilinçlendirmek oldugunu anlattılar.

Lansmana dair birkaç görseli de ekliyorum aşağıya :)

:::::::::::::::.:::::::::::::::::::::

Çişimiz Tuvalette :))

Bir süredir ha yazdım ha yazacağım derken ancak fırsat bulabildim bu çiş&kaka mevzularına :)

Çocuklarda tuvalet alışkanlığının kazanılması için en ideal dönemin 12-36 aylık süreç oldugu söyleniyor. Ben kendi çocugumu gözlemledigimde 12 ay bizim için epey erken bir süreçti.
Çocugun hazır oldugunu aslında siz anlıyorsunuz.
Bu süreçte erken davranmak hem sizi hem de cocugunuzu gereksiz yere yıpratacaktır diye düşünüyorum.

Çınar, tuvaleti geldiği zaman (1.5 yaş civarıydı) yere çömeliyor ve bu şekilde belli ediyordu tuvaleti geldigini.
Onu zorlamadan tuvalete gidelim mi diye sordugumda genelde reddedildim.
Bu süreçte asla üzerine gitmedim.
Kimisi hadi artık bu çocuk hazır..
sen onu bir tuvalete tut..
 gibi gibi yine birçok tavsiye alıyorsunuz.
Bosverin! :)
Tıpkı emzirme, uyutma gibi bu konularda da çevreniz sizden hep iyi biliyor nedense(!)

Ben kimseyi dinlemedim..

Evet tavsiyede bulundular ama sadece dinledim..
Uygulamadım.
Kendi içgüdülerime güvendim.
Çınar'ı büyütürken her zaman da böyle yaptım...

Neyse konuya dönecek olursak;
Bu süreçte lazımlık aldık ama onu 1 kere bile kullanmadı.
Asla oturmak istemedi ona..

Çok şekilli, ışıklı, müzikli bir lazımlıksa ben tercih etmedim..
Bu konuyu ne kadar abartırsak o da dogal bir akış olmadıgını düşünebilir diye hissettiğim için hiç yanasmadım o tarz seylere..

En kullanıslı buldugum ürün Ebebek'ten aldıgımız Potetto Portatif Lazımlık oldu...

Potetto portetif lazımlık tuvaletin üzerine de konulabiliyor, dısarda da kendi çantası ve sıvı geçirmez torbaları ile kurtarıcınız oluyor.

Dışarda ilk zamanlar cok kullandık bu lazımlıgı.


Onun haricinde de evde hala kullandıgı merdivenli bir lazımlıgı var.
Migrostan almıstım 35TL civarındaydı.














Bezi bırakmaya karar verdigim ilk gün biraz tedirgindim.
Bezi çıkartınca cocuga bir versiyon yüklenecek ve çişi gelince tuvalete gidecek falan sanıyordum sanırım..
Birkaç kez tuvaletin var mı diye sormayı unuttugum için, kazalarımız oldu tabii bu yüzden :)

Sonra anladım ki, sormalıymışım...
1-2 saatte 1 tuvaletin var mı diye soruyordum.
Hayır dese bile, bir şekilde ikna edip götürüyordum ve her götürdüğümde tuvaletini yapıyordu.
3-4 gün sordum.. Yine hayır cevabı aldıgım zamanlar oldu ama yine bir şekil ikna edip götürdüm.

İlk 2 gece yatmadan önce geceleri bez bagladım.
Buna karsı cıkan cok fazla görüş var ama ben o uyuyunca ya da eger uyumadıysa henüz; bunun gece bezi oldugnu ve sabah cıkartmak durumunda oldugumuzu, gece de çişi gelirse kalkıp tuvalete gidebilecegimizi anlattım.

Gündüz konuyu çözünce, gece bezleri de kuru olmaya baslayınca, bez hayatımızdan tümüyle çıktı.
Bu süreç yaklasık 1 hafta sürdü..
Şimdi kendisi gidiyor, tuvaletini yapıyor, ellerini yıkıyor ve geliyor.

Son olarak sunu söylemek istiyorum;
Erken başlamak ugruna ne kendinizi ne de cocugunuzu yıpratmayın derim..

O zaman hadi bakalım;
Çişimiz tuvallette,
Kakamız tuvalette

:)

Çınar'ın Anaokul Süreci

Siz ne düşünüyorsunuz bilmiyorum ama bence 3 yaşından itibaren eğer başlatılabiliyorsa, çocuklar anaokuluna ya da oyun gruplarına başlamalı. Çınar suan tam 3 yaşında. 36 aylık. Okul araştırmaya Nisan-Mayıs aylarında başlamıştım. Epey zorlu bir süreç bence. Bir kere asla %100 sizin beklediğiniz bir okul olmuyor hiç biri. Benim okul konusunda en büyük kriterim; Çınar'ın okula mutlu gidip mutlu gelmesiydi. Daha sonra da evime yakın olsun ve tabii ki kaliteli vakit geçirsin.. Şuan için motomot bir eğitim almasını beklemiyor ve istemiyorum. Evde artık ona yeteri kadar verim sağlayamadıgımı ve boşa vakit geçirdigimizi düşünüyordum. Bu sebeple okul arayışına girdim. 6-7 okul gezdim bu zaman diliminde. Kiminde idari kadrodan güzel elektrik alamadım, kiminde okulu hijyenik bulmadım, kimisi uzak geldi vs vs... Sonuc olarak tatile girmeden de evimize yakın ve bir tık da olsa cevremde olumlu seyler duydugum bir okula karar verdim. Yaz tatili boyunca Çınar'ı hazırladım okul konusunda. Artık büyüdün ve okula gideceksin, eğlenceli oyunlar oynayacak ve bir sürü arkadasın olacak gibi. Kendisi de artık cok hazırdı (!) Çevresine sürekli tatilden sonra okula başlayacagını ve ne kadar mutlu oldugunu anlatıyordu. Okul oryantasyon döneminde de Çınar'ın bu yaklaşımı sayesinde sorunsuz geçecegini düşünüyordum. 

.................

 Yanılmışım.............

 İlk gün bir heves çantayı sırtına taktı ve güle oyna gittik okula. Oryantasyon boyunca birlikte olacak ve günde 1-2 saatlik bir dilim olacaktı. İlk gün bahçede güzel etkinlikler hazırlanmıştı cocuklarımız için. Yeni bir ortam oldugu için Çınar'ı sabit tuttmak biraz zor oldu tabii. Etkinliklere katılsa da bu 5-10dk sürdü. Aslında bu süreç de normalmiş. Etrafını keşfetmeye çalıştıgı ve onu uyaran şeylerin cok fazla oldugu için. 

 Birlikte gittiğimiz ilk hafta "birlikte" oldugumuz için sıkıntı olmadı esasında. Ne zamanki sınıfa çıkılacak dendi. Çınar gardını geçirdi... "Sen de gel" sanırım o gün 100 'e yakın bu cümleyi duydum. 

Sınıfa velilerin cıkması yasaktı. Diğer cocuklar da etkinlenebilir ya da cocuk bu duruma alışabilir diye sanırım. 

 Sınıfa cıkamayacagımı, onu bekleme salonunda bekleyecegimi ve beni görmek istedigi her zaman ögretmenine söyleyip yanıma gelebilecegini anlattım. 

 Kabul etmedi.... 

 Daha sonraki günlerde, ögretmeni bir şekilde kendisine yardım etmesini, sınıfa bir şey cıkartmak için destege ihtiyacı oldugunu vs gibi bahanelerle Cınar'ı sınıfa çıkarttı. 

 Arada bir kameradan izlediğimde aglıyor ama etkinliklere de katılıyordu. Cınar için okul süresi bittiginde yanıma iner inmez aglıyor ve bir daha gelmek istemedigini söylüyordu. 

Her gün sil baştan bir şekilde onu ikna etmeye çalışıyordum. - hala da çalışıyorum. 

 Bugün okula gittiğimizde öğretmeni onu aglayarak da olsa kucagına aldı ve sınıfa cıkarttı. Öyle görünce içim sızladı.. 

Bu süreçte kendimi de cok zorluyorum aslında. 

Yaşadıgım kaygıları hissediyor ve daha cok endişeleniyor o da sanırım.

 Bugün ögretmeni onu öyle alınca hiç tepki vermedim. 

O gidince gözüme bi toz kaçtı ama.... 

 15dk sonra kameradan sınıfı izledigimde ağlamıyor ve etkinliklere de katılıyordu. 1-1.5 saat kadar bekleme salonunda bekledim. Sonra sınıf ögretmenine sordurdum. Bir sıkıntı olmadıgını ve keyifli oldugunu söyledi. 

İlk defa onu bugün okulda bıraktm ve eve döndüm. 

Eve geldikten 1 saat sonra Çınar geldi. Servisten mutlu indi. Eve gelince okulda neler yaptıgını konustuk. Tekrar sınıfa gitmek istemedigini söyledi ama o okula gidince benim de işe gittiğimi söyledim. O evde yokken aslında evde de hayat devam ediyor imajı vermemeliymişiz. Sevgili Pedagog'umuz Seda bu konuda beni epey yönlendirdi. 

 Bugün Öğle uykusuna yatırırken Çınar'ı, benim de işe başladıgımı, o okula giderken benim de işe gittiğimi anlattım. Yarın ben yine işe gidecegim sen de okula gideceksin ve okul süresi bitince benim işim de bitecek ve ben yine seni kapıda karşılayacagım diye anlattım.

Şuan sürecimiz bu şekilde ilerliyor. Merak edip attıgınız mesajlar için toplu bir cevap olsun istedim. İlerleyen günlerde halimizden haberdar ediyor olacagım :)