septik-antiseptik-foseptik

insan ne yaparsa kendine yapıyor..
iyi de olsa kötü de olsa bu böyle..

yaptıgınız bir davranıs,takıldıgınız bir düşünce karsı tarafa dair de olsa, sonuç en cok yapanı-düşüneni yani sizi etkiliyor.

ben çok kuşkucuyumdur, kendi adıma..

olmadık seyleri kafama takabilir ve kendimi paralayabilirim.

o derece sadomazoşistlik maalesef..

bir şeye kuşkuyla yaklaşmak güvenle alakalı bir meseledir özünde..

ben kolay güvenemem karşımdakine..
-tecrübelerime istinaden..
ama işin aşırı septik boyutu kişide olumsuz etkilere neden olabiliyor..
sürekli "acaba"larla yaşamak ne menem bir eziyettir bir bilseniz..
daha önceki yazılarımda kalbimden akan sıcak kandan bahsetmiştim ya hani, kuşkularımın beynimi kemirmesinden kaynaklanıyordu aslında..

ben bir şeyi acabalarla düşünürken, o şey olmasa da olmuş gibi yaşadıgım için sıkıntı çekiyor, üzülüyordum..

yani en başta da söylediğim gibi :  insan ne ederse kendine ediyor...
dolayısıyla bu kadar kuşkucu olmamalı..
biraz daha oluruna bırakmalı her şeyi..
boğmamalı.. boğulmamalı..
çünkü septikle başlar bu durum, foseptikte son bulur ne me lazım..

Tatil Mode : ON

ehh çok bunaldık..

çok strese girdik..

hastalandık..

kafaya taktık..

üzüldük..

ağladık..

yapmacık güldük..

şimdi "update" zamanı...
bir tatil molası versin bu kız..

deniz..kum..güneş..

huzur..

si yu in enada layf  bırada =)

yazarak kendimi biriktiriyorum.. hepsi bu.

aslında cok içine kapanık bir insandı..
kimi zaman renkli de olabiliyordu ama nadirdi o anlar..
cok konuşmazdı..
iyi bir gözlemciydi ama..
iyi de bir dinleyici..
çok sıkıntılı oldugu anlarda konusmaktan ziyade önce içinde durumu tartar, düşünür en sonunda da birine anlatmaktansa yazarak rahatlardı..
birçok sıkıntı yaşamıştı son günlerde..
geldi mi hepsi üstüste gelir ya hani, işte öyle olmuştu..
her şey üstüste gelmişti....
çalıştığı yerde olsun, özel hayatında olsun birtakım çalkantılar yaşıyordu..
aklına gelen ne vasa başına geliyordu bir de..
bir şeyden kuşkulandı mı o şeyin üzerine gitmeyi görev bilirdi..
giderdi ve üzülen yine o olurdu..
kuşkularında yanılmadıgını görürdü..
sonra düşündü...
düşündü...
düşündü..
kendini yıpratmaktan başka bir şey değildi bu kadar paranoyaklık..
bu kadar özveri..
hani çok modaydı ya son zamanlar da "enerji", "karma" vs. vs....
iyi düşün iyi olsun..
ne ekersen onu biçersin...
kendine yapılmasını istemediğin şeyi başkasına yapma...
ve daha bir çok atasözü, bu durumu özetleyebilir..
o da öyle yapmaya karar verdi..
serbest bıraktı düşüncelerini..
korkularını..
şimdi her şey daha güzel..
çünkü bir şeyi ne kadar cok istersen, beklersen; o kadar cok da itersin aslında..
"Beklemekte olduğun şey, ancak onu beklediğini unuttuğunda gerçekleşir; bu, evrenin ''Sen bakarken soyunamıyorum'' deme şeklidir."
gibi...
kimbilir belki de doğru olanı budur..
o zaman bir de bu şekilde yaşasındı..

*****

aşırı düşkünlerini çok anlayamamakla beraber, belirli bir enerjinin olduguna ben de inanıyorum elbette..
ama abartmamak da gerek bence..
hayatımızı tümüyle buna odaklamamalı diye düşünüyorum..

ama siz yine de iyilik yapın iyilik bulun..
iyi düşünün iyi olsun :)
ben de yazarak kendimi biriktirmeye devam edeyeyim...

öyle çok sevicem ki dedi...

"öyle çok sevicem ki seni, bıktırıcam!"
dedi behlül..
öyle çok sevsin ki beni..
bıkmam ki ben..
behlül gibi desin..
dediğini desin, yaptıgını yapmasın..
şu olsun, bu olsun..
olmıcak ki..

Süper star

Yılın ilk açıkhava konserleri baladı artık. Carte d’Or ana sponsorluğunda MAP İletişim ve Atlantis Yapım’ın düzenlediği “Carte d’Or Açıkhava Konserleri”, 04-15 Haziran tarihleri arasında birbirinden ünlü sanatçıları, müzikseverlerle bir araya getirecek.
Ben de 4 Haziran Cuma gecesi Ajda Pekkan konserindeydim..
Şarkılarından ziyade kostümleri odak noktasıydı :)
benim diyen genç kızlara taş çıkartacak bir fiziği vardı ama..
bizzat gördüm, onayladım:)

bu da göz göze geldiğimiz o "an" :)

konserden bir kaç kare:

bu arada bu kostüme bayıldımmmmmmmmmm!!

ve en son rocker Ajda :)

konseri izleyenler arasında Semiramis Pekkan, Seda Sayan ve Aysun Kayacı gibi ünlüler de vardı..

bunalım mevsimi değil bu...

birkaç haftadır kötü hissediyorum kendimi..
dinlediğim sarkılardan tutun, okudugum hatta yazdıgım yazılara kadar her şey depresif..
insan kendi kendini depresyona sokabiliyor malesef..
bugün güneşli bir bahar havasına uyandım..
doğa bu kadar cömertken pozitifliğini sergileme de ben neden bu kadar olumsuz, negatifim diye düşündüm..
cok klasik evet ama hayatta hiçbir şeye değmiyor kendimizi yiyip bitirmemiz..
neticede her şey olacağına varmıyor mu???
sen kendini paralasan da...

---

ve ben bugün süslendim...

pembelerimi giydim..

pembe ojelerimi sürdüm..

bahara ayak uydurdum..

açık ayakkabılarımı giydim..

bahar geldi..

güneş açtı..

zihnimin karanlığı aydınlandı..

---
yok öyle her şeyi kafaya takmak artık..
melankolik halleri sonbahara ertelemeli..
şimdi çıplak ayak koşma..
denize ayak sokma mevsimi..
hadi bakalım...

kalbim..

bir yere sıkışmış gibi sanki..
ve her saniye artan bir acı..
tarifi mümkün olmayan bir sancı..
kalbimin kırıklığı..
kalbimden akan sıcak kanı hissediyorum desem ne dersiniz?
alay edersiniz belki..
umursamazsınız ya da..
ya da belki siz de yaşamışsınızıdır kimbilir..
sıcak kan yakarak geciyor sinemden..
beynime ulaşıyor..
önce yüzümü sonra beynimi yakıyor..
uyuşturuyor..
bilmiyorsun ki nedenini..
sormuyorsun ki..