hayat bugün fazla gerçek...

bir an düşünün ki en sevdiklerinizden aldıgınız, elinizden hiçbir şeyin gelmediği kötü bir haber..
çaresizlik..
son 3 yılda büyük badireler atlatmıştık..
birlikte
ve kendisinin inancıyla üstesinden geldik en kötülerin..
bugünse bir "kötü" daha..
doktorun "8 ay" ömür biçmesine ne dersiniz?
neler yaparsınız onun için?
beynim uyuşuk halde..
gözlerimse ıslak..
bunun üstesinden de gelebilir miyiz dersin?
umut ediyorum ki gelicez...




***dum spiro spero***

nefes aldıgım sürece..

en sevdiğimdir Cicero'nun "dum spiro spero"su.. bilirsiniz tanıyanlar..
nefes aldıgım sürece umuyorumdur manası..
bir gücü olduguna inanıyorum bu cümlenin.. en kötü anlarımda sihirli bir güçmüşçesine hayata baglılıgımı arttırabiliyor. gizli bir tılsımı var.. benim cümlem o.

gazetede okudum gecenlerde, düğünde; "evett" derken, "nefes aldıgım sürece evet" demiş. çok iddialı ama şahane.. tuttum bunu ;)

dilerim ki ben de bir gün bu sözü bu tarz bir yerlerde kullanabilirim....=)


"finché ho un solo alito di respiro ho speranza"