12 Şubat 2010 Cuma

sevgili blog

bak sevgili blog,
burada yalnız olmadıgımızı biliyorum evet.
ama bu, benim sana içimi dökmemi engelleyemez tamam mı?
burada anlaşalım..
ben artık çakallık çukallık peşinde olan,
çıkarcı insanlardan çok sıkıldım.
salağa yatmaktan da..
defalarca tekrarladıkları hataları dile getirip hala devam etmelerine tahammül edemiyorum artık.
kimse ne beni çeksin ne de ben kimseyi çekeyim artık olur mu?
çocukça tribal davranışlar, anlayışsızlıklar..
off germeyin beni..
ben sizin ne annenizim ne babanız..
küçük şımarık tavırlarınızı gidin onlara yapın..
ya da tahammül eden "dostlarınıza".
ben öyle yapıyorum..
hadi öptüm seni.
baaay!

11 Şubat 2010 Perşembe

2 Şubat 2010 Salı

hayat bugün fazla gerçek...

bir an düşünün ki en sevdiklerinizden aldıgınız, elinizden hiçbir şeyin gelmediği kötü bir haber..
çaresizlik..
son 3 yılda büyük badireler atlatmıştık..
birlikte
ve kendisinin inancıyla üstesinden geldik en kötülerin..
bugünse bir "kötü" daha..
doktorun "8 ay" ömür biçmesine ne dersiniz?
neler yaparsınız onun için?
beynim uyuşuk halde..
gözlerimse ıslak..
bunun üstesinden de gelebilir miyiz dersin?
umut ediyorum ki gelicez...




***dum spiro spero***