dostluk etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
dostluk etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

15 Ocak 2016 Cuma

Doğalı 31 yıl olmuş.. 😏



"Hayatta benim
Her anımı yaşadıkça sevesim var
Aldırmam hiç yağmurlara
Benim güzel hatalarım var
Bir an bile vazgeçmedim
Kendi yolumdan "


"My way" diyor ve devam ediyorum 😊

Son birkaç yılda büyüdüğümü daha iyi anlıyorum. Eskiden yaşadığım çoğu duyguyu bastırabiliyor, daha olumlu yaklaşımlarda bulunabiliyorum. (Özellikle cınar'dan sonra daha cok)
Eskiden kafama taktığım çoğu şey ve hatta beni kıran sonra da kin tutmama sebep olan seyleri artık büyütmüyor ve kimseye de kin beslemiyorum 😊 (eskiden kinciydim, kabul 🙈🙄)
Yapılan hiçbir iyiliği de kötülüğü de unuttuğum anlaşılmasın. Unutmadım..🙆🏼 
İyilikleri hep hatırladım ama kötülükleri de büyütmeden "bıraktım" gitti... 😄
Son dönemlerde hayatımdaki her alanda "less is more" mottosunu benimseyerek daha mutlu ve huzurlu yaşıyorum. 

Bugün de beni;dün geceden başlayarak önce mesajlarla sonra hediyelerle, çiçeklerle ve pastalarla cok çok özel hissettirdiğiniz için her birinize  ayrı ayrı teşekkür ederim. Sizlerle birlikte yeni bir yaş daha aldım..  Mutlu oldum.. 
Var olun 🎉 


20 Temmuz 2010 Salı

bir tek DİLEK'im var - mutlu ol yeter!

konuşmadan anlaşabildiğiniz insanlar vardır ya hani..

bende ki "o" işte bu kız..

gözü kapalı güvenebildiğiniz birileri var mı etrafınızda?

ne kadar şanslıyım ki: benim var..

benden olan biri var..

benim gibi düşünse de çoğu zaman, sırf ben üzülmeyim diye aslında düşüncelerimin yanlış-tutarsız oldugunu savunan, bana dogru yolu göstermeye çalışan biri..

ha ben görüyor muyum?

-tartışılır :)

bazen kendinize bile itiraf edemediğiniz ya da kendinizle yüzleşmekten korktuğunuz şeyler olmuyor mu?

benim oluyor..

ve ben, kendimle yüzleşmekten bile korkarken tüm yüreğimi açabiliyorum O'na..

çok sevmem ben nasihatleri.. akıl almaları.. yargısız infazları..

ama dedim ya, "O" o kadar benden biri ki; ben en çok onu dinlerim..

itiraf ediyim: dinlerim ama dediklerini çoğu zaman yapmam :)



insanın yaslanabilecek bir dostu olması öyle güzel ki..

her an yanında olabileciğini bilmek nasıl tarifsiz bir güven..



hayatıma girdiği günleri düşünüyorum şimdi..

ne kadar çocuktuk..

ne kadar saf..

ne kadar temiz...

etrafımdaki herkes değişti- zamana orantılı olarak..

ama o hep aynı..

aynı cocuk, aynı saflık..



bu dogumgününde de benden ayrısın melek kalp..

ama ben bu kez üzgün değilim..

biz daha çok birlikte yaşayacağız "gün"lerimizi çünkü..

bu ilklerin yaşandığı bir yıl senin adına..

bizim adımıza..

ve ben sesindeki o "mutlu" tınıyı alıyorum ya işte o yeter bana...

ve sen melek: yine söylüyorum ve söylemekten bıkmıcam....



"HOŞGELDİN DÜNYAYA - HOŞGELDİN DÜNYAMA"

iyi ki doğdun ve iyi ki benimlesin "Dilek"im......
 
ve benim şimdi "bir tek DİLEK'im var - mutlu ol yeter!"
 
 

19 Şubat 2010 Cuma

bendeki sen kim?

kimsin sen?
hayatımda kapladıgın alan ne kadar?
ya da sıfatın ne bendeki?
çok kişi var hayatımda belki..
belki bir o kadar lüzumsuz kimisi..
belki de sadece kuru bir gürültü..

herkesin bir adı var bende..
sunarken "seni" bi başkasına : "dersaneden", "okuldan", "patenden", "liseden", ... vs.sindir.

bir de kalıba sokamadıklarım var asıl..
benim için en mühimleri..
ordan-burdan diye kategorize edemediklerim..
hayatımın her bi'şeyi olanlar..
toplasan 5'i bulmaz sayıları ama "en"dir, "can"dır bende onlar..
diğerleri gibi anlık haveslerle soluyup tükettiklerim değildir.
ya da ne bileyim işte hayatımdaki her şeyden haberi olanlardır..
mesela sadece doğumgünümü kutlayan arkadaşlarım değildir onlar.
doğumgünümü benimle yaşayanlardır.
mutluluğumu pekiştirenlerdir.
ya da hüznümü benimle paylaşan, gözyaşıma gözyaşını katanlardır.
diğerleriyse gelip geçicidir..
varlıkları bir şey katmadıgı gibi yoklukları koymayanlardır..
bir adı kalır geriye, sanı coktan yitip gitmiştir...
peki sen..
sen kimsin bende?

12 Şubat 2010 Cuma

sevgili blog

bak sevgili blog,
burada yalnız olmadıgımızı biliyorum evet.
ama bu, benim sana içimi dökmemi engelleyemez tamam mı?
burada anlaşalım..
ben artık çakallık çukallık peşinde olan,
çıkarcı insanlardan çok sıkıldım.
salağa yatmaktan da..
defalarca tekrarladıkları hataları dile getirip hala devam etmelerine tahammül edemiyorum artık.
kimse ne beni çeksin ne de ben kimseyi çekeyim artık olur mu?
çocukça tribal davranışlar, anlayışsızlıklar..
off germeyin beni..
ben sizin ne annenizim ne babanız..
küçük şımarık tavırlarınızı gidin onlara yapın..
ya da tahammül eden "dostlarınıza".
ben öyle yapıyorum..
hadi öptüm seni.
baaay!